Znaleziska
- Arnor
- Jarl
- Posty: 6861
- Rejestracja: sob 12 kwie 2008, 00:00
- Lokalizacja: Z Kwitnącego Krzewu Dzikiego Bzu
- Kontaktowanie:
To co wygooglałem ze strony Wyszkowa:
"Po obydwu stronach rzek Bug i Liwiec znajdowały się zgrupowania osad, których rozwój przypadał na okres kultury przeworskiej (kultura epoki żelaza), rozwijającej się między III w. p.n.e. a V w. n.e., na terenach obecnej Polski. Charakterystyczną dla ludności kultury przeworskiej jest duża ilość przedmiotów żelaznych. Są to umba z kolcem, klamry do pasa o formie sztabkowej lub zawiasowej, a także koliste sprzączki, nożyki sierpikowate, a także zestawy narzędzi w postaci młotków, pilników, kowadełek, obcęgów i tłoczków oraz zestawy toaletowe: nożyce, półksiężycowate brzytwy, szczypce."
A tutaj typologia umb z okresu wcześniejszego:
http://umba.newworldltd.org/
"Po obydwu stronach rzek Bug i Liwiec znajdowały się zgrupowania osad, których rozwój przypadał na okres kultury przeworskiej (kultura epoki żelaza), rozwijającej się między III w. p.n.e. a V w. n.e., na terenach obecnej Polski. Charakterystyczną dla ludności kultury przeworskiej jest duża ilość przedmiotów żelaznych. Są to umba z kolcem, klamry do pasa o formie sztabkowej lub zawiasowej, a także koliste sprzączki, nożyki sierpikowate, a także zestawy narzędzi w postaci młotków, pilników, kowadełek, obcęgów i tłoczków oraz zestawy toaletowe: nożyce, półksiężycowate brzytwy, szczypce."
A tutaj typologia umb z okresu wcześniejszego:
http://umba.newworldltd.org/
"Nie ma miękkiej gry"
Lesław pisze:Ładne, (chociaż nie wiem do czego - pewnie ozdoby) są te plecione fragmenty tkanin.
Ciekawy fakt: dzwoneczki były znajdywane w grobach dziecięcych. Teraz każda dzwoniąca wikinka będzie mnie rozbawiać
Ze śmiechem też ostrożnie, jak napisał Lesław WIKINKA
Po Trzcinicy i rozmowie z Oskarem troche poszukałam i słowianki nosiły je jako ozdobę w naszyjnikach, chustach, i sukniach
http://tkackiehistorie.blogspot.com/2012/12/tkaniny-z-wykopalisk-ii-archeological.html
Na pierwszym zdjęciu można się przyjrzeć naszyjnikowi, są dzwonki i to wręcz .... 'krowie' >D
- Arnor
- Jarl
- Posty: 6861
- Rejestracja: sob 12 kwie 2008, 00:00
- Lokalizacja: Z Kwitnącego Krzewu Dzikiego Bzu
- Kontaktowanie:
Znalazłem coś ciekawego; "Wykaz stanowisk archeologicznych na terenie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego i w jego otoczeniu". Szukałem go pod kątem naszej wyprawy po Parku i tego jakie kultury i w jakich okresach się rozwijały. Wiedziałem, że Puszcza Bolimowska ma bardzo bogatą archeologicznie przeszłość ale, ze aż tak... I mała ciekawostka o której nie wiedziałem. Ponieważ Kowiesy, gmina gdzie mam działkę, jest tuż obok południowej granicy Puszczy została ujęta w spisie i pozycja nr 32 gmina: Kowiesy, Miejscowość: Lisna - kurhan z wczesnego średniowiecza.
Oto cały wykaz:
http://bolimowskipark.pl/system/files/44/original/6_Kultur_zalacznik%20nr%202.pdf?1302267663
A co do naszych rozmów z Lasotą o kulturze przeworskiej i innych, poprzedzających nasz okres ciekawych kulturach to widać w owym spisie jak wiele ich było na terenie Puszczy w miejscu naszego przemarszu - Bolimów, Joachimów, Ziemiary, Budy Grabskie, Ruda.
Ogólnie w spisie jest 309 stanowisk archeologicznych. W zasadzie cokolwiek byśmy nie chcieli odtwarzać na naszym terenie od neolitu do nowożytności to było
A tutaj jeszcze wielka mapa z zaznaczeniem stanowisk archeo ze spisu powyżej:
http://bolimowskipark.pl/system/files/89/original/BPK_50%20mapa%20zasob%C3%B3w%20kulturowych.jpg?1332926052
I na koniec cytat, którym można podsumować temat:
"Na obszarze Bolimowskiego Parku Krajobrazowego znajduje się 489 stanowisk archeologicznych (stan na dzień 31.12.1995 r.) o różnej wartości naukowo – poznawczej. Datowane są one od epoki paleolitu po czasy nowożytne Północna część Parku to przede wszystkim stanowiska z okresów pradziejowych. Odnaleziono tu ślady pobytu paleolitycznych łowców (Wydmy Nieborowskie), a także relikty osad kultury pucharów lejkowatych i amfor kulistych pochodzących z młodszej epoki kamienia (m.in. rejon Dzierzgowa, Grabie gm. Puszcza Mariańska). Występują także liczne cmentarzyska ciałopalne epoki żelaza: kultury łużyckiej, pomorskiej, grobów kloszowych oraz przeworskiej (m. in. w Kęszycach, Sierzchowie, Woli Szydłowieckiej, Samicach). Bardzo interesujący jest zespół osadniczy kultury przeworskiej w Wólce Łasieckiej, złożony z osady, cmentarzyska i 3 kurhanów. Najnowsze znaleziska archeologicznych to zespół kurhanów pod „Rawentem”, jak również odnalezione nad zalewem w Skierniewicach, pochodzące sprzed około 10.000 tyś. lat szczątki tura. Wczesne i późne średniowiecze i okres nowożytny dominują w południowej części Parku. Wyróżniają się tu grodziska pochodzące z XIII/ XIV – XV w. (Stara Rawa, Rzeczków, Dzwonkowice). Obok nich inne obiekty obronne charakteryzujące się własną formą krajobrazową: kopce podworskie z XV – XVII w.( Żelazna, Dębowa Góra, Wólka Łasiecka). Wszystkie obiekty o charakterze obronnym zgrupowane są wzdłuż rzeki Rawki. Świadectwem pobytu czy działalności człowieka na tym terenie, oprócz wspomnianych tutaj pochodzących z poszczególnych epok stanowisk, są śladowe znaleziska przede wszystkim ceramiki. Przeważnie ma to znaczenie jedynie statystyczne. Niekiedy jednak okazuje się, że śladowe znaleziska, po badaniach poszerzają naszą wiedzę o konkretnym rodzaju i funkcji obiektu. Warto wspomnieć, iż w sąsiedztwie dzisiejszego Bolimowskiego Parku Krajobrazowego w XIV w. biegł ważny szlak europejski łączący Morze Bałtyckie z Morzem Czarnym. Jego odcinek Toruń – Lwów, prowadził przez Łowicz, Skierniewice i Rawę Mazowiecką. Od tego szlaku odchodziła na wschód droga z Łowicza do Sochaczewa przez Bolimów."
Oto cały wykaz:
http://bolimowskipark.pl/system/files/44/original/6_Kultur_zalacznik%20nr%202.pdf?1302267663
A co do naszych rozmów z Lasotą o kulturze przeworskiej i innych, poprzedzających nasz okres ciekawych kulturach to widać w owym spisie jak wiele ich było na terenie Puszczy w miejscu naszego przemarszu - Bolimów, Joachimów, Ziemiary, Budy Grabskie, Ruda.
Ogólnie w spisie jest 309 stanowisk archeologicznych. W zasadzie cokolwiek byśmy nie chcieli odtwarzać na naszym terenie od neolitu do nowożytności to było
A tutaj jeszcze wielka mapa z zaznaczeniem stanowisk archeo ze spisu powyżej:
http://bolimowskipark.pl/system/files/89/original/BPK_50%20mapa%20zasob%C3%B3w%20kulturowych.jpg?1332926052
I na koniec cytat, którym można podsumować temat:
"Na obszarze Bolimowskiego Parku Krajobrazowego znajduje się 489 stanowisk archeologicznych (stan na dzień 31.12.1995 r.) o różnej wartości naukowo – poznawczej. Datowane są one od epoki paleolitu po czasy nowożytne Północna część Parku to przede wszystkim stanowiska z okresów pradziejowych. Odnaleziono tu ślady pobytu paleolitycznych łowców (Wydmy Nieborowskie), a także relikty osad kultury pucharów lejkowatych i amfor kulistych pochodzących z młodszej epoki kamienia (m.in. rejon Dzierzgowa, Grabie gm. Puszcza Mariańska). Występują także liczne cmentarzyska ciałopalne epoki żelaza: kultury łużyckiej, pomorskiej, grobów kloszowych oraz przeworskiej (m. in. w Kęszycach, Sierzchowie, Woli Szydłowieckiej, Samicach). Bardzo interesujący jest zespół osadniczy kultury przeworskiej w Wólce Łasieckiej, złożony z osady, cmentarzyska i 3 kurhanów. Najnowsze znaleziska archeologicznych to zespół kurhanów pod „Rawentem”, jak również odnalezione nad zalewem w Skierniewicach, pochodzące sprzed około 10.000 tyś. lat szczątki tura. Wczesne i późne średniowiecze i okres nowożytny dominują w południowej części Parku. Wyróżniają się tu grodziska pochodzące z XIII/ XIV – XV w. (Stara Rawa, Rzeczków, Dzwonkowice). Obok nich inne obiekty obronne charakteryzujące się własną formą krajobrazową: kopce podworskie z XV – XVII w.( Żelazna, Dębowa Góra, Wólka Łasiecka). Wszystkie obiekty o charakterze obronnym zgrupowane są wzdłuż rzeki Rawki. Świadectwem pobytu czy działalności człowieka na tym terenie, oprócz wspomnianych tutaj pochodzących z poszczególnych epok stanowisk, są śladowe znaleziska przede wszystkim ceramiki. Przeważnie ma to znaczenie jedynie statystyczne. Niekiedy jednak okazuje się, że śladowe znaleziska, po badaniach poszerzają naszą wiedzę o konkretnym rodzaju i funkcji obiektu. Warto wspomnieć, iż w sąsiedztwie dzisiejszego Bolimowskiego Parku Krajobrazowego w XIV w. biegł ważny szlak europejski łączący Morze Bałtyckie z Morzem Czarnym. Jego odcinek Toruń – Lwów, prowadził przez Łowicz, Skierniewice i Rawę Mazowiecką. Od tego szlaku odchodziła na wschód droga z Łowicza do Sochaczewa przez Bolimów."
"Nie ma miękkiej gry"
- Arnor
- Jarl
- Posty: 6861
- Rejestracja: sob 12 kwie 2008, 00:00
- Lokalizacja: Z Kwitnącego Krzewu Dzikiego Bzu
- Kontaktowanie:
Strona Historiska Museet w Szwecji gdzie (niestety po szwedzku) można obejrzeć ich znaleziska.
Wyszukiwarka z linka ustawiona na Gotlandię ale można intuicyjnie nawet zmienić miejsce - Landskap - albo datowanie - Datering - a nawet materiał czy typ znaleziska. Super sprawa dla każdego kto chce poszukać znalezisk z danego miejsca.
http://mis.historiska.se/mis/sok/sok.asp?sm=0_6&lokal=&land=&fornl=&invnr=&unr=&rd_max=322&rd_min=323&sakord=&sakordstyp=&material=&del=&qtype=bild&landskap=Go
Wyszukiwarka z linka ustawiona na Gotlandię ale można intuicyjnie nawet zmienić miejsce - Landskap - albo datowanie - Datering - a nawet materiał czy typ znaleziska. Super sprawa dla każdego kto chce poszukać znalezisk z danego miejsca.
http://mis.historiska.se/mis/sok/sok.asp?sm=0_6&lokal=&land=&fornl=&invnr=&unr=&rd_max=322&rd_min=323&sakord=&sakordstyp=&material=&del=&qtype=bild&landskap=Go
"Nie ma miękkiej gry"
Podczas wykopalisk średniowiecznych obiektów, często znajdujemy dobrze zachowane drewniane elementy które są imitacją broni, najczęściej mieczy. Tego rodzaju artefakty są znane na terenie całej północnej części Europy, bardzo interesujące jest to, że drewniane miecze występują w szerokim chronologicznie okresie: od VIII do XV wieku. Łączna liczba znanych zabytków jest 200.
Powszechnie wiadomo, że narzędzia te były wykorzystywane głównie w zabawach. Jednak w niektórych źródłach pisanych począwszy od starożytności (np. Roman - rudis), drewniane miecze były traktowane jako broń szkolenia. Dokładna analiza dostępnych artefaktów potwierdza, że tylko niektóre z nich mają rozmiar i wagę dopasowaną do dłoni dziecka. Masywne, długie ostrza i rękojeści, które odpowiadają oryginalnym próbkom żelaznej broni, wyraźnie wskazują, że drewniane miecze były używane w szermierce nauczania.
Te artefakty wskazują, że te, których długość rękojeści wynosi 7,5 cm lub więcej, a także ich odpowiedniki żelazne, mogły być stosowany przez osoby dorosłe. (tłumaczenie moje własne, więc co nie co może być inne od treści, ale wątpie )
https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSSOstf7UH6mbuZokf9Tgcxh501-lHZ81uuetAX32f14hbzWfqb
Powszechnie wiadomo, że narzędzia te były wykorzystywane głównie w zabawach. Jednak w niektórych źródłach pisanych począwszy od starożytności (np. Roman - rudis), drewniane miecze były traktowane jako broń szkolenia. Dokładna analiza dostępnych artefaktów potwierdza, że tylko niektóre z nich mają rozmiar i wagę dopasowaną do dłoni dziecka. Masywne, długie ostrza i rękojeści, które odpowiadają oryginalnym próbkom żelaznej broni, wyraźnie wskazują, że drewniane miecze były używane w szermierce nauczania.
Te artefakty wskazują, że te, których długość rękojeści wynosi 7,5 cm lub więcej, a także ich odpowiedniki żelazne, mogły być stosowany przez osoby dorosłe. (tłumaczenie moje własne, więc co nie co może być inne od treści, ale wątpie )
https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSSOstf7UH6mbuZokf9Tgcxh501-lHZ81uuetAX32f14hbzWfqb
Takie tam kilka rzeczy
Ubiór kobiet Skandynawskich (rejonizacja)
http://3.bp.blogspot.com/-yZOVl3rb7kY/UXHFAHlmtEI/AAAAAAAAMGo/uTCOGZHSyyU/s1600/x_847bf84a.jpg
finska kobieca ozdoba głowy
http://www.student.oulu.fi/~jek/huntu.gif
kufer
http://jentak.sandbox.cz/books/nabytek/gfx/voxtorp.jpg
kufer-ława
http://jentak.sandbox.cz/books/nabytek/gfx/coburg.jpg
Ubiór kobiet Skandynawskich (rejonizacja)
http://3.bp.blogspot.com/-yZOVl3rb7kY/UXHFAHlmtEI/AAAAAAAAMGo/uTCOGZHSyyU/s1600/x_847bf84a.jpg
finska kobieca ozdoba głowy
http://www.student.oulu.fi/~jek/huntu.gif
kufer
http://jentak.sandbox.cz/books/nabytek/gfx/voxtorp.jpg
kufer-ława
http://jentak.sandbox.cz/books/nabytek/gfx/coburg.jpg
Tłumaczenie napisu z tabliczki muzealnej.
Długi miecz był typową bronią wojownika za czasów Wikingów. Był nie tylko bronią, ale również wyznacznikiem statusu danej osoby.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/de/Viking_swords.jpg
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d5/Viking_swords_at_Bergen_Museum.jpg
Długi miecz był typową bronią wojownika za czasów Wikingów. Był nie tylko bronią, ale również wyznacznikiem statusu danej osoby.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/de/Viking_swords.jpg
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d5/Viking_swords_at_Bergen_Museum.jpg
Kolczugi, sploty, hełmy
f.1.
http://www.angelfire.com/wy/svenskildbiter/armsandarmour/mailshrt.jpg
f.2.
http://www.angelfire.com/wy/svenskildbiter/armsandarmour/helmg.jpg
Wybaczcie, ale wrzucę tekst w orginale.
The Gjermundbu Mail (figure 1.) is the only Viking Age mail shirt to be found in Scandinavia. There are other finds of mail but they are small, or date from the earlier Vendal period or can not be dated for certain. The mail shirt was a part of a rich male cremation grave which also contained the only Viking Age 'spectacle helm' to be found in Scandinavia (figure 2.), along with; weapons, riding gear, cooking implements and other artefacts dating from the 10th century. The mail shirt was found in Gjermundbu, Norway, and now resides at the Universitets Oldsaksamling in Oslo, Norway.
The mail shirt was found in some eighty five fragments or rather lumps and had been in the ground from about a thousand years after a cremation burial. The form of the mail shirt has been reconstructed to produce the front of a mail shirt of about fifty five centimetres in length from bottom to shoulder.1. O'Connor questions the positional relationship used in the reconstruction suggesting some of the fragments have been placed inside out or upside down. Also according to Martins there are still some mail rings attached to the lower edge of the helm which would indicate an aventail (similar to the Vendal helms 2), this would mean that some of the mail fragments originally attributed to the mail shirt could actually have come from the helm's aventail. 3.
O'Connor gives a much better idea of the dimensions of the rings used, having actually taken measurements of a number of the rings. The mail is constructed of rings with an anticlock-wise lap, oval rivet hole and high domed rivet head with prominent oval tail of wire with a subcircular cross section, with alternating rows of rings of an unknown closure type, circular in shape but with flats on the external circumferences and wire of subrectangular cross section.
kilka innych zdjęć nie związanych z powyższym tekstem
http://www.vikverir.no/ressurser/hist_mus_oslo_no_viking/photos/b3_021.JPG
http://www.livinghistory.cz/sites/default/files/clanky/rs_krouzky/020.jpg
f.1.
http://www.angelfire.com/wy/svenskildbiter/armsandarmour/mailshrt.jpg
f.2.
http://www.angelfire.com/wy/svenskildbiter/armsandarmour/helmg.jpg
Wybaczcie, ale wrzucę tekst w orginale.
The Gjermundbu Mail (figure 1.) is the only Viking Age mail shirt to be found in Scandinavia. There are other finds of mail but they are small, or date from the earlier Vendal period or can not be dated for certain. The mail shirt was a part of a rich male cremation grave which also contained the only Viking Age 'spectacle helm' to be found in Scandinavia (figure 2.), along with; weapons, riding gear, cooking implements and other artefacts dating from the 10th century. The mail shirt was found in Gjermundbu, Norway, and now resides at the Universitets Oldsaksamling in Oslo, Norway.
The mail shirt was found in some eighty five fragments or rather lumps and had been in the ground from about a thousand years after a cremation burial. The form of the mail shirt has been reconstructed to produce the front of a mail shirt of about fifty five centimetres in length from bottom to shoulder.1. O'Connor questions the positional relationship used in the reconstruction suggesting some of the fragments have been placed inside out or upside down. Also according to Martins there are still some mail rings attached to the lower edge of the helm which would indicate an aventail (similar to the Vendal helms 2), this would mean that some of the mail fragments originally attributed to the mail shirt could actually have come from the helm's aventail. 3.
O'Connor gives a much better idea of the dimensions of the rings used, having actually taken measurements of a number of the rings. The mail is constructed of rings with an anticlock-wise lap, oval rivet hole and high domed rivet head with prominent oval tail of wire with a subcircular cross section, with alternating rows of rings of an unknown closure type, circular in shape but with flats on the external circumferences and wire of subrectangular cross section.
kilka innych zdjęć nie związanych z powyższym tekstem
http://www.vikverir.no/ressurser/hist_mus_oslo_no_viking/photos/b3_021.JPG
http://www.livinghistory.cz/sites/default/files/clanky/rs_krouzky/020.jpg
no i jeszcze taki link
http://arthistory220.blogspot.com/2011_09_01_archive.html
Przez moją bezsenność niedługo zaspamuje całe to forum >D
http://arthistory220.blogspot.com/2011_09_01_archive.html
Przez moją bezsenność niedługo zaspamuje całe to forum >D
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 12 gości